Verbeter uw techniek op een tennismuur

Een tennismuur is tegenwoordig duidelijk minder vaak te zien op de tennisbanen. Toch is het een effectief instrument waarmee u uw tennistraining kunt organiseren. Professionals als Andy Murray en Novak Djokovic oefenen bijvoorbeeld ook op een tennismuur.

Net als de ballenkanon is het perfect voor uw training als u geen partner heeft of alleen wilt tennissen. In principe zijn er een paar punten waar je rekening mee moet houden als het gaat om de tennismuur.

In deze gids leert u over de verschillende soorten tennismuren, de voor- en nadelen van elk model en hoe u het beste kunt oefenen op een trainingsmuur.

Tenniswanden zijn verkrijgbaar in een grote verscheidenheid aan uitvoeringen. In totaal heeft u de keuze uit drie verschillende soorten wanden die u kunt gebruiken voor uw training.

• Stationaire tennismuren
• Mobiele tennismuren
• Tennismuren met net

Afhankelijk van het model zijn ze verschillend in grootte en functie.

Stationaire tennismuren komen het meest voor in tennisclubs en sportfaciliteiten. In principe is dit model een achterwand die loodrecht op de vloer staat. Het bestaat meestal uit meerdere massieve betonnen modules die stevig in de grond verankerd zijn. De lengte en de hoogte van de muur kunnen individueel worden aangepast.

Voor deze backborad is over het algemeen veel ruimte nodig, omdat de geslagen tennisballen ver naar achteren kunnen stuiteren. De vloer moet ook een glad oppervlak hebben zodat de bal niet stuitert.

Daarnaast zijn bij stationaire tennismuren vaak roosters aan de boven- en zijkanten gemonteerd om ballen die verkeerd zijn geraakt op te vangen. Het is ook nuttig als de muur lijnen heeft voor de oriëntatie, zoals een marker voor het net. Zo kunt u zien of uw bal daadwerkelijk over het net zou vliegen op een normale tennisbaan.

Net als de stationaire versie staat de mobiele tennismuur verticaal op de vloer. Het belangrijkste verschil tussen beide typen is echter dat de mobiele wand bestaat uit een opblaasbare plastic hoes. Net als bij een matras heb je alleen een blazer nodig om de muur op te pompen. Daarom duurt het slechts enkele minuten om de muur op te zetten en af te breken.

Meestal leunt u deze tenismuur tegen een andere muur of, indien mogelijk, een hek. U kunt ook de lussen aan de zijkanten gebruiken om hem aan de juiste statieven te bevestigen. Deze tennishal is verkrijgbaar in verschillende lengtes en heeft ook de typische netto-markering.

Verder is er nog een derde tennismuur, die anders is qua constructie en functie. In tegenstelling tot de twee voorgaande modellen bestaat deze tennismuur uit een net dat je in een metalen frame onder een hoek van 45° vastzet. Daarnaast monteer je aan de bovenzijde een stang en aan de onderzijde een stootbord in een horizontale positie.

Hoe werkt deze tennismuur precies?

In dit geval staat u vrijwel direct voor de trainingswand. Je afstand is ongeveer 3 ft. Wanneer je een bal in de muur slaat, rolt de bal op in het net en wordt hij tegengehouden door de bijbehorende balk. De tennisbal rolt dan terug in het net en raakt het stootbord, dat de bal in jouw richting afbuigt. Op dit moment kun je de volgende slag beginnen.

Hieronder geven we u een overzicht van de voors en tegens van de drie tennismuren. We vergelijken de modellen op vier verschillende aspecten. Als u op zoek bent naar een nieuwe oefenmuur, moet u deze punten zeker in gedachten houden.

Op het gebied van flexibiliteit loopt de mobiele tennismuur duidelijk voor op de rest. Hij is supergemakkelijk te hanteren en kan zeer eenvoudig worden getransporteerd. Eenmaal uitklappen, opblazen met de blazer en de tennismuur is klaar om te spelen. Als u hem naar een andere plek wilt vervoeren, laat de lucht er dan weer uit, vouw de wand in elkaar en stop hem in de bijbehorende zak. De demontage is klaar.

Het transporteren van de tennismuur met een net ziet er wat moeilijker uit. Hier duurt het monteren en demonteren iets langer, omdat het metalen frame uit meerdere losse onderdelen bestaat. Daarnaast is er een relatief hoog gewicht, waar je tijdens het transport rekening mee moet houden. Op het eerste gezicht ziet het er misschien niet zo uit, maar deze modellen kunnen meer dan 100 pond wegen.

Zoals de naam al suggereert, is een stationaire wand eigenlijk niet te vervoeren omdat deze stevig in de grond is gemonteerd. Alleen al de montage en demontage zijn vrij gecompliceerd. Het transport zou zeer kostbaar zijn, wat in de meeste gevallen nauwelijks de moeite waard is.

In het algemeen heb je de mogelijkheid om alle denkbare slagen op de stilstaande trainingswand te oefenen. Dient, forehands, backhands en volleys zijn geen enkel probleem. Als je de juiste techniek onder de knie hebt, kun je zelfs smashes trainen. Sommige muren hebben een licht gebogen oppervlak om het schot van de tegenstander zo realistisch mogelijk te maken.

De mobiele tennismuur biedt je ook deze verscheidenheid aan trainingsmogelijkheden. Bovendien heeft het een groot voordeel:

Met behulp van de luchtdruk in de muur kun je de balsnelheid aanpassen. Als u graag snelle ballen terugbrengt, is een hoge luchtdruk voor u de optimale keuze. Als u de voorkeur geeft aan langzame ballen, hoeft u alleen maar de luchtdruk te verlagen.

U kunt ook de vluchtcurve van de bal veranderen door de hoek van de wand met de grond aan te passen. Een ander pluspunt is dat deze wand aan beide zijden bespeeld kan worden.

In dit opzicht beperkt de tennismuur met een net je. Al met al heeft u met dit model alleen de mogelijkheid om te spelen serveert, forehands en backhands. Volleys en smashes zijn niet mogelijk. Toch heeft deze tennismuur enkele voordelen.

Ten eerste is deze wand zeer compact en neemt daardoor minder ruimte in beslag. Bovendien heb je geen vlak oppervlak nodig omdat je de bal meestal direct slaat en niet van de grond laat stuiteren. Je kunt hem bijvoorbeeld thuis in de tuin of op het terras gebruiken om je schoten te oefenen.

De tennismuur is zo geconstrueerd dat de bal altijd met een paar seconden vertraging naar beneden rolt. Dit geeft je genoeg tijd om je voor te bereiden op het volgende schot. Bovendien kunt u op deze manier voortdurend de basistoetsen spelen. Hoe snel je de bal ook tegen de muur slaat, hij komt altijd met dezelfde snelheid naar je terug.

Het volume is ook een factor die een grote rol speelt bij de keuze van een trainingswand. Vooral tijdens langere trainingen kan het geluid een vervelend geluid worden als de bal stuitert. Hoe intens dit geluid is, hangt onder andere af van het materiaal van het individuele model.

De beste variant is hier de tennismuur met net. Je traint er bijna geruisloos mee, omdat de bal door het flexibele net wordt opgevangen en niet direct stuitert.

Stilstaande wanden zijn daarentegen wat luider, maar in dit geval is het mogelijk om ze uit te rusten met geluidsisolatie. Het volume wordt dan tijdens het spelen binnen de grenzen gehouden

De mobiele tennismuur, die gevuld is met lucht, is nog luider. Door de vrije ruimte binnenin ontstaat er een holle body, die het geluid als een gitaar versterkt.

Natuurlijk is de prijs ook een belangrijk beslissingscriterium. In het algemeen is de goedkoopste optie een trainingsmuur met net. Gemiddeld ligt hun prijs in het midden van de drie-cijferige range.

Ter vergelijking: mobiele tennismuren kosten minstens twee keer zoveel. De aanschafkosten zijn het hoogst voor een stationaire trainingswand, omdat de prijzen beginnen in het viercijferige bereik.

In principe is dit mogelijk, maar hoogstwaarschijnlijk zult u niet de kwaliteit van een professionele tenismuur kunnen bereiken. De inspanning vanaf de planning tot aan de daadwerkelijke uitvoering is extreem hoog. Daarom adviseren wij u om terug te vallen op een fabrikant die gespecialiseerd is in dit vakgebied.

In het begin is het belangrijk dat je jezelf een doel stelt dat je tijdens de training wilt bereiken. U kunt bijvoorbeeld een gebied op de muur markeren waar u de ballen wilt plaatsen. Veel tennismuren hebben een vierkante markering naast de oriëntatielijnen van het net.

Een van de meest voorkomende fouten die tennisspelers maken is om de bal op de muur te slaan en niet te denken aan tactiek. Zo gebeurt het dat de eerste bal één keer van de grond stuitert voordat hij wordt geraakt. De volgende bal stuitert dan twee keer van de grond, omdat hij anders te kort zou komen. De derde bal raakt dan weer de grond, en zo verder.

Deze constante verandering betekent in principe dat je niet het juiste ritme krijgt en je niet kunt concentreren op je techniek. Daarom moet je het aantal stuiters in het begin bepalen. Dit kan één normaal contact zijn. Als de bal echter te kort is, kunnen het twee of meer contacten zijn. In principe is continuïteit het doel bij tennis.

De volgende stap is het kiezen van het schot dat je wilt oefenen. Een oefening zou kunnen zijn: “Ik zal spelen tot ik 25 voorhands tegen de muur heb geslagen zonder fouten”. Een andere oefening zou kunnen zijn: “Ik zal zoveel backhands slaan tot ik 10 backhands op een rij heb geplaatst op het gemarkeerde gebied.”

Probeer ook verschillende combinaties van schoten, zoals het afwisselen van forehand en backhand. Een andere variatie zou zijn dat je de rally opent met een serve.

Voor volleys moet je op een afstand van ongeveer 1-2 m van de tennismuur staan. Op dit punt zal de bal vrijwel onmiddellijk naar je terug stuiteren. Dit verbetert je reactietijd aanzienlijk.

Smashes zijn wat gecompliceerder qua uitvoering. Het bijzondere is dat je de bal eerst tegen de grond slaat, zodat deze steil omhoog vliegt tegen de tennismuur.

Voor dit schot kun je het beste 3-4 m van de muur staan. Nu sla je de bal tegen de grond. Hij moet maximaal 2 m van de muur af stuiteren. Hierdoor krijg je nu een hoge bal die je kunt gebruiken als een smash.