De geschiedenis van het tennis – Van de oorsprong tot het heden

Tennis is een van de meest populaire sporten ter wereld. Meer dan 1 miljard spelers en fans spelen tennis en juichen regelmatig voor tenniswedstrijden. Maar hoe heeft tennis zich ontwikkeld van een marginale sport tot zo’n populaire populaire sport? Leer meer over de geschiedenis van tennis, vanaf het begin tot nu.

De oorsprong van het tennisspel is te vinden in Franse kloosters in de 13e eeuw. In die tijd ontwikkelden de monniken een spel dat ze op de binnenplaatsen van hun klooster konden spelen. Zo ontstond het zogenaamde “jeu de paume”, de voorloper van het huidige tennisspel.

Vertaald uit het Frans betekent de uitdrukking “palmenspel”. Het doel van het spel was een bal van leer of kurk, die met de palm van de hand over een net in de baan van de tegenstander moest worden geslagen. Net als bij tennis was het doel om te voorkomen dat de tegenstander de bal zou bereiken of om hem te dwingen de bal in het net te slaan.

Een ander bijzonder kenmerk van het jeu de paume waren de muren van het klooster, die in het spel werden opgenomen. Net als bij squash mocht de bal tegen deze muren geslagen worden. Vooral bij de service werd de bal eerst tegen een van de schuine daken van de binnenplaats geslagen en vervolgens op het veld van de tegenstander gestuiterd.

In de 14e eeuw werd het jeu de paume steeds populairder. Vanaf dat moment speelden niet alleen monniken, maar ook de bevolking in het algemeen het bekende balspel. Bovendien wekte het Jeu de paume ook internationale belangstelling en verspreidde het zich vooral naar Engeland.

Om tegemoet te komen aan de grote vraag naar speeltoestellen werd een groot aantal nieuwe ballenhuizen gebouwd. Een van de belangrijkste voordelen van de ballenhuizen was de vlakke vloer, waardoor de bal beter kon stuiteren. Aan de andere kant werden de spelers beschermd tegen regen en andere weersomstandigheden.

Bovendien verscheen de term “tennis” voor het eerst in deze periode. Waarschijnlijk komt de naam van het Franse woord “Tenez!”. (“Hold”). De speler kondigde zijn service aan zijn tegenstander aan met de uitdrukking “Ik houd de bal vast!”.

Korte tijd later werden de eerste tennisclubs opgericht. Daarnaast werden er nog meer nieuwe commerciële tennisfaciliteiten gebouwd. Hier kon elke speler een baan en de nodige apparatuur huren. In het algemeen werd tennis een populaire vrijetijdsbesteding. In 1464 werd het eerste tennistoernooi gehouden in Brugge, België.

Tegen het einde van de 15de eeuw gebruikten de spelers hun hand niet meer om de bal te slaan. In plaats daarvan werden nieuwe accessoires geïntroduceerd om het spel gemakkelijker te maken. Het eerste tennisracket werd ontwikkeld. Dit racket was gemaakt van massief hout en had een racketgezicht dat bedekt was met perkament.

In het begin van de 16e eeuw werd de perkamenten snaren van het tennisracket vervangen door een darmsnaren. Er ontstonden ook nieuwe producten, zoals de eerste tennisschoenen. Frankrijk werd beschouwd als het centrum voor de productie van tennisapparatuur.

Geleidelijk aan ontwikkelde tennis zich tot een populaire sport in Frankrijk en Engeland. In deze fase was de balsport op zijn hoogtepunt. Onder de aristocratie kreeg het tennis steeds meer aanzien.

Zelfs sommige koningen raakten steeds meer geïnteresseerd in het spel en lieten prachtige faciliteiten bouwen. Onder andere de koning van Engeland, Henry VIII, was een enthousiaste tennisser en bezat daarom verschillende tennisbanen.

In de volgende eeuw is het tij echter gekeerd. De sport die eerder zo populair was geweest, stond op het punt zijn belang te verliezen. Een van de redenen hiervoor was het toegenomen aantal gok- en gokfraudegevallen tijdens tenniswedstrijden.

Een ander probleem was het flirten tussen vrouwen en mannen naast het hof, wat voor veel toeschouwers ongewenst was. In het algemeen is de belangstelling voor balsporten sterk afgenomen.

Een andere gebeurtenis die de situatie verergerde was het uitbreken van de Engelse Burgeroorlog in 1642, wat zelfs leidde tot een verbod op tennis in Engeland.

De 18e eeuw werd ook gekenmerkt door veel onrust. Over het geheel genomen stortte het aantal ballenhuizen sterk in. Door de afnemende populariteit van tennis was de exploitatie van een tennisbaan niet meer rendabel. Als gevolg daarvan werd het merendeel van de ballenhuizen omgebouwd tot theaters. Een deel van de tennisfaciliteiten werd zelfs volledig gesloten.

Daarnaast was het begin van de Franse Revolutie rond 1789 een andere factor. In principe is tennis in dit tijdperk in diskrediet geraakt. Net als in Engeland escaleerde de situatie in Frankrijk. Het gevolg was dat er in dezelfde mate een verbod op tennis werd uitgevaardigd.

Na een lange periode van onrust is de situatie weer ontspannen. In het midden van de 19e eeuw bracht een grote vernieuwing tennis zijn tweede hausse.

We hebben het over de chemicus Charles Goodyear, die met behulp van vulkanisatie een tennisbal van elastisch rubber maakte. Deze bal had aanzienlijk betere stuitereigenschappen dan de oude leren ballen. De nieuwe tennisbal werd voor het eerst gebruikt in de jaren 1850.

Ongeveer twee decennia later, in 1874, had de Engelse uitvinder Walter Clopton Wingfield het “gazontennis” gepatenteerd. Naast een speelveld legde hij ook uniforme tennisregels vast. Deze normen waren bedoeld om het spel te vereenvoudigen.

Dit resulteerde in het eerste prototype van het gazontennis, dat veel overeenkomsten vertoont met het huidige tennis. Achteraf gezien hielp de uitvinding van Wingfield het tennis tot zijn definitieve doorbraak.

Kort daarna hield de All England Lawn Tennis and Croquet Club het eerste grastennistoernooi in 1877. De locatie was de hoofdstad van Engeland, Londen. Om precies te zijn werden de wedstrijden gespeeld in het Wimbledon-district. Dit traditionele toernooi wordt vandaag de dag beschouwd als een van de belangrijkste en bekendste tennistoernooien ter wereld.

Later werd het gazontennis opgenomen als een Olympische sport. Voor het eerst konden spelers van over de hele wereld het tegen elkaar opnemen op de Olympische Zomerspelen van 1986 in Athene.

In 1913 werd de “International Tennis Federation” (ITF) opgericht als wereldwijde organisatie voor het tennisspel. Inmiddels bestaat de ITF uit meer dan 200 individuele tennisfederaties.

Na deelname aan verdere Olympische Spelen werd tennis in 1928 uit het Olympisch programma verwijderd. De achtergrond was een geschil tussen de ITF en het Olympisch Comité. In 1988 werd tennis echter opnieuw erkend als een Olympische discipline.

Een andere belangrijke datum was 1968, wat het begin betekende van een nieuw tijdperk in het tennis, het zogenaamde “Open Era”. Voor die tijd was de toegang tot officiële tennistoernooien uitsluitend voorbehouden aan amateurs.

Met de Open Era hadden professionele spelers nu ook de mogelijkheid om deel te nemen aan dezelfde toernooien. Met name de Open Era maakte de weg vrij voor de commercialisering van de sport.

Over het algemeen is tennis aan voortdurende verandering onderhevig. Ook in de afgelopen jaren zijn er verschillende innovaties geweest op verschillende gebieden. Van speciale spelvariaties tot nieuwe toernooien.

Als u het huidige tennis met eerdere wedstrijden vergelijkt, zult u merken dat het spel veel sneller is geworden. Professionele spelers worden steeds atletischer en er komen nieuwe productinnovaties op de markt. Technologie staat niet stil.

We zijn benieuwd welke geschiedenis de sport de komende jaren zal schrijven.