Tennisballen – De ultieme gids

De tennisbal is een van de centrale onderdelen van de tennisuitrusting. Zonder deze is geen spel of training mogelijk. Samen met het tennisracket heeft het een belangrijke invloed op het hele spel.

Zelfs als de verschillen van buitenaf niet zichtbaar zijn, kunnen tennisballen verschillende kenmerken hebben. Wist u dat er 5 verschillende soorten tennisballen zijn?

Het antwoord op deze vraag vindt u hier in onze tennisballengids. Maar dit is slechts een klein deel.

In ons uitgebreide overzicht vindt u alle informatie en tips die voor u als tennisser belangrijk zijn. Van de structuur van de bal tot de individuele speeleigenschappen.

1. Structuur
2. Types
3. Specificaties
4. Duurzaamheid
5. Productie

Een tennisbal heeft in principe twee componenten, een balkern en een viltlaag.

De balkern bestaat uit twee hersenhelften die aan elkaar zijn gelijmd. Hij is hol van binnen en bestaat uit een rubberachtig mengsel van verschillende materialen.

De kern beïnvloedt de basiseigenschappen van de tennisbal, met name het gewicht en de stuit. Afhankelijk van het type bal wordt de rubberen kern gevuld met speciaal gas of normale lucht.

Aan de buitenkant is de balkern omgeven door een beschermende viltlaag. Deze viltlaag is bijzonder slijtvast en zorgt dus voor een grotere duurzaamheid. Het verbetert ook de spineigenschappen van de kogel.

De gele kleur van het vilt is kenmerkend voor de tennisbal. Dit geeft de bal de nodige zichtbaarheid op de baan.

Afhankelijk van het productieproces hebben tennisballen verschillende speeleigenschappen. Het belangrijkste kenmerk is de vulling van de balkern. Het maakt een groot verschil of u met een luchtgevulde of een gasgevulde tennisbal speelt.

Ook de druk en de dikte van de rubberen kern spelen een grote rol. In het algemeen kunnen tennisballen worden onderverdeeld in twee categorieën, drukballen en drukloze ballen.

Drukballen zijn tennisballen gevuld met gas (bijv. stikstof). Het gas zorgt ervoor dat er een hoge druk in de rubberen kern ontstaat. Dit verbetert de stuitereigenschappen van de tennisbal. Deze bal biedt u een zeer goed speelgevoel en wordt daarom vooral bij wedstrijden gebruikt.

U zult echter offers moeten brengen op het gebied van duurzaamheid. Omdat drukballen een dunne rubberen kern hebben, ontsnapt het gas na verloop van tijd. Dit leidt tot een drukverlies, waardoor het stuiteren van de bal merkbaar wordt verminderd.

Daarom worden drukballen altijd in luchtdichte blikken verkocht. Dit kan je herkennen aan het feit dat hij sist als je hem opent.

Bij drukloze ballen zit er lucht in de kern. In tegenstelling tot de drukloze kogel wordt er geen extra druk toegevoegd door de machine. Hier worden de twee rubberen hersenhelften onder normale luchtdruk aan elkaar gelijmd.

Een ander verschil met de drukbal is de dikte van de rubberen kern. Dit is veel groter bij drukloze ballen.

Ook de materiaalsamenstelling van de rubberen kern varieert. Dit komt omdat bij drukloze ballen alleen de rubberen kern het stuitergedrag van de ballen beïnvloedt. Daarom worden voor de kern bijzonder elastische materialen gebruikt.

Het grootste voordeel van drukloze ballen is hun lange levensduur. Omdat ze gevuld zijn met normale lucht, kan er geen drukverlies optreden. Door de dikke rubberen kern voelt de bal echter iets zwaarder aan dan een drukbal bij het slaan.

Bovendien speelt de drukloze bal iets langzamer en stuitert hij niet zo hoog van de grond. Als je een beginnende of recreatieve speler bent, raden we je aan om met drukloze ballen te spelen. Ze zijn goedkoop, duurzaam en bovenal perfect voor het tennistraining.

Voor kinderen zijn er speciale tennisballen, zogenaamde “stage” ballen. Deze zijn bedoeld als oefenballen en hebben een gereduceerde drukcomponent. De podiumballen zijn daarom bijzonder zacht en zacht voor de armen.

Bovendien hebben deze ballen een lagere snelheid en bieden ze de kinderen daardoor een hogere reactietijd. De podiumtennisballen zijn te herkennen aan het tweekleurige oppervlak.

Er zijn in totaal drie drukniveaus, van stage 1 tot en met stage 3.

Stage 1 tennisballen zijn 25% minder druk dan normale ballen. Ze zijn gemarkeerd met een groene stip. Deze ballen zijn perfect voor kinderen die op een gevorderd niveau spelen. Ze dienen om kinderen voor te bereiden op het spelen met normale tennisballen.

Tennisballen met oranje kleur behoren tot stage 2, waar de druk met 50% wordt verminderd. Vergeleken met de stage 1 ballen zijn ze nog zachter en langzamer. Stage 2 ballen helpen kinderen om geavanceerde slagtechnieken te leren op de baan. Met deze ballen mogen kinderen meestal op de midcourt spelen.

Voor kinderen die net zijn begonnen met tennissen, zijn stage 3-ballen de juiste keuze. Deze ballen zijn 75% drukverlagend en iets groter dan normale tennisballen. U kunt ze herkennen aan hun rode kleur.

Ze maken het makkelijker voor kinderen om te beginnen met het spelen van de sport en helpen hen de basistechnieken en bewegingen te leren. Met deze ballen trainen kinderen het beste op kleine velden.

Tennisballen van schuim zijn een goede aanvulling op de stage 3-ballen. Ze worden vaak gebruikt bij trainingen met beginners. Schuimrubberballen hebben de laagste snelheid van alle ballen. Daarom is de reactietijd het hoogst en is de controle het beste.

Het traject van deze ballen is echter zeer kort. Daarom zijn schuimrubberballen beter geschikt om op een kleinere baan te spelen.

Om op officiële toernooien te kunnen spelen, moeten tennisballen voldoen aan de criteria van de International Tennis Federation (ITF). Fabrikanten moeten eerst een aanvraag indienen bij de ITF voor hun ballen.

De ballen worden vervolgens onderworpen aan een uitgebreide procedure om ervoor te zorgen dat ze aan de eisen voldoen. Er zijn in totaal vijf belangrijke eisen waaraan de bal moet voldoen.

In de eerste specificatie staat dat de kleur van de tennisbal geel of wit moet zijn. Tot de jaren zeventig werd het spel voornamelijk met witte ballen gespeeld. Geel werd later de officiële kleur, omdat deze ballen het beste zichtbaar zijn op de tennisbaan. Daarom wordt tegenwoordig bijna uitsluitend met gele ballen gespeeld.

Volgens het tweede punt moet de bal een uniforme vorm hebben. Bovendien moet de buitenste hoes naadloos zijn. In het algemeen bestaat de buitenste hoes uit twee gelijkmatige vilten stroken die op de rubberen kern zijn gelijmd.

Hierdoor ontstaat de typische witte naad op de bal. Het is belangrijk dat deze naad vlak is. Bij oneffenheden zou het stuitergedrag van de bal anders vervormd zijn.

In de derde stap wordt de diameter van de kogel gemeten. Deze moet tussen 6,54 cm en 6,86 cm liggen. Hoewel het tolerantiebereik vrij klein is, is de diameter nog steeds een merkbare factor die de versnelling van de kogel beïnvloedt. Over het algemeen hebben kleinere ballen een hogere snelheid door minder weerstand tijdens de vlucht.

De ITF stelt ook een norm voor het gewicht van de tennisbal. Het gewicht moet minimaal 56,0 g zijn en mag de bovengrens van 59,4 g niet overschrijden.

Ook hier hebben gewichtsverschillen invloed op de versnelling en stuitering van de bal. Bijvoorbeeld, de stuit van een zwaardere bal is iets lager.

Tenslotte wordt de bounce gecheckt. Hier wordt de bal vanaf een hoogte van 254 cm op een vlakke en harde ondergrond, bijv. graniet, gedropt.

Om de bal toe te laten moet de stuiterhoogte tussen 135 cm en 147 cm liggen. Zowel de dikte als de elasticiteit van de balkern bepalen hoe hoog de tennisbal stuitert.

Een van de meest besproken onderwerpen met betrekking tot tennisballen is duurzaamheid. “Hoe lang gaan tennisballen mee, en wanneer moet ik ze verwisselen?” vraag je je misschien af. Dit is moeilijk te beantwoorden, maar er zijn enkele criteria en tips om u te helpen.

Voor een ding, natuurlijk, het hangt af van het type bal. Drukballen hebben het probleem dat de druk relatief snel ontsnapt. Maar hier kun je tegenmaatregelen nemen. Er zijn speciale drukbussen die geschikt zijn voor deze ballen. Na elke training of wedstrijd worden de ballen in deze blikjes gedaan.

Door de overdruk in het blikje kunnen uw ballen geen interne druk verliezen. Dit verhoogt de duurzaamheid en u kunt langer genieten van het spelen met de ballen. Als u vooral met dure premium ballen speelt, is deze aankoop zinvol.

Je spelniveau is ook cruciaal bij de keuze van de tennisballen. Professionele spelers hebben een hogere balslijtage dan recreatieve spelers omdat hun slagen krachtiger zijn en hun rally’s intenser.

Om deze reden vinden professionele spelers vaak dat hun ballen na 1-2 wedstrijden versleten zijn. Aan de andere kant gaan de ballen van recreatieve spelers meestal enkele weken mee.

Ook een belangrijk punt met een impact op de duurzaamheid is het oppervlak waarop je tennist. In principe geldt dat hoe ruwer het oppervlak, hoe meer de bal draagt. Zo zul je bijvoorbeeld veel meer balslijtage hebben op klei dan op een gladde ondergrond zoals een harde baan.

Om je ballen zo duurzaam mogelijk te houden, moet je ook letten op het weer waarin je tennist. Wij adviseren u om uw beste tennisballen niet te gebruiken als het begint te regenen. De nattigheid zal de viltlaag op dat moment verzachten. Het vilt zal dan tijdens het verder spelen meer verslijten. Dit vermindert de duurzaamheid van de bal.

Onze tip: Bekijk uw tennisballen eens goed. Let op de speeleigenschappen van de ballen op de baan. Als u merkt dat het stuiteren van de ballen aanzienlijk is afgenomen, raden wij u aan de ballen te verwisselen.

Let ook op het oppervlak van de tennisballen. Als het vilt of de verbindingsnaad tekenen van slijtage vertoont, is het tijd voor nieuwe ballen.

Er zijn vele stappen nodig voordat de tennisbal zijn weg vindt van de fabriek naar de tennisbaan. Aan de ene kant moeten tennisballen bestand zijn tegen hoge belastingen en aan de andere kant moeten ze voldoen aan de ITF-normen. Het tolerantiebereik is hier zeer klein.

Daarom is precisie de hoogste prioriteit voor fabrikanten. Alle ballen ondergaan tijdens de productie een reeks kwaliteitscontroles, waardoor het productieproces zeer uitgebreid is.

Als basismateriaal voor de kern van de tennisbal wordt natuurrubber gebruikt. Tot twaalf extra stoffen worden aan het basismateriaal toegevoegd om de gewenste speeleigenschappen te bereiken.

Een extruder mengt alle componenten en kneedt ze tot een uniforme massa. In de volgende stap wordt deze massa in stukken gesneden en tot pellets gevormd.

Een arbeider plaatst de korrels in een metalen mal en drukt ze samen tot holle hersenhelften. Tijdens dit proces wordt het materiaal verwarmd tot een temperatuur van 150°C en gevulkaniseerd. Dit verhoogt de elasticiteit van de hemisferen, waardoor de bal beter stuitert.

Nu worden twee van de hersenhelften onder invloed van warmte aan elkaar gelijmd tot een bal. Als het een drukbal is, vult de machine bovendien een gasmengsel in de rubberen kern. Vervolgens worden deze rubberen kernen opgeruwd en voorzien van een lijmlaag.

Het vilt bestaat in principe uit een mengsel van nylon en wol. Samen met de katoendraden worden de nylon- en wolvezels tot een dichte laag geweven en vervolgens geïmpregneerd.

In de volgende stap stoten de machines langwerpige stukken uit het vilt en bedekken ze de randen met lijm. Per bal zijn precies twee van deze vilten stukken nodig.

Nu kan de kogelkern met het vilt worden gecombineerd. Beide onderdelen worden onder hoge druk aan elkaar gelijmd. In de laatste stap worden de ballen in een speciaal proces gestoomd om het vilt uit te zetten en zo de speeleigenschappen van de ballen te verbeteren.

De tennisbal is nu klaar. Indien gewenst wordt de bal ook bedrukt en verpakt in blikjes.