De 8 verschillende categorieën tennistoernooien

Tennistoernooien worden beschouwd als de basis voor de wereldranglijst in de professionele sector. Tennisspelers streven er meestal naar om zoveel mogelijk wedstrijden en toernooien te winnen om op de wereldranglijst te komen.

U heeft waarschijnlijk al eens eerder een groot Grand Slam-toernooi op TV gezien. Ze hebben miljoenen kijkers en fans van over de hele wereld die de spelers toejuichen. Aan de andere kant zijn er ook toernooien waar je nog nooit van gehoord hebt. Hoe gebeurt dat?

In het algemeen worden tennistoernooien verdeeld in verschillende categorieën. Afhankelijk van hun grootte en populariteit hebben de deelnemers de kans om een bepaald aantal wereldranglijstpunten te verdienen. Voor een beter begrip kijken we naar de toernooiklassen en hoe deze van elkaar verschillen.

Mannen
Dames

Mannentoernooien op internationaal niveau worden in principe door twee verenigingen georganiseerd. De ene is de “International Tennis Federation” (ITF) en de andere de “Association of Tennis Professionals” (ATP). Zij zorgen ervoor dat alle regels ter plaatse worden nageleefd.

Het ATP is verantwoordelijk voor het merendeel van de tennistoernooien wereldwijd. Er zijn in totaal acht verschillende toernooicategorieën in het herensingel, die we op basis van hun waarde hebben gerangschikt.

Het begin is hetzelfde voor elke professionele tennisser. Om überhaupt aan grote tennistoernooien te kunnen deelnemen, moeten ze een bepaald aantal wereldranglijstpunten op hun account hebben. Het is echter onmogelijk om punten te hebben als je nog niet in toernooien hebt gespeeld. Dus hoe los je dit probleem op?

In dit geval komt de Future Tour, georganiseerd door de ITF, in het spel. Futures zijn kleinere toernooien die ontworpen zijn om spelers te helpen hun eerste wereldranglijstpunten te behalen.

Een toernooioverwinning wordt beloond met maximaal 20 punten en een prijzengeld van $15.000 – $20.000. Tennisspelers die succesvol zijn geweest in verschillende Future toernooien en dus genoeg punten hebben, kunnen doorstromen naar de volgende klasse.

Uitzondering: Er zijn enkele tennistoernooien waar de organisator wildcards uitreikt. Dit zijn uitnodigingen aan spelers die eigenlijk niet in aanmerking zouden komen om deel te nemen. Dit is een andere manier om direct in de hoofdattractie van een groter tennistoernooi te komen.

In tegenstelling tot de Futures worden de Challenger-toernooien beheerd door het ATP. Ze dienen dus als overgang van de ITF Tour naar de ATP Tour. Het grote voordeel van deze toernooien is dat een hotelkamer met maaltijden gratis is voor elke speler.

Bovendien kunnen hier tot 125 rangschikkingspunten worden verdiend. In het beste geval kan de winnaar zich verheugen op een extra prijzengeld van $200.000.

Als een speler ook voldoende punten heeft verzameld op de Challenger Tour, kan hij starten in een ATP Tour 250 toernooi. Zoals de naam al aangeeft, krijgt de winnaar 250 wereldranglijstpunten bijgeschreven op zijn account. Het prijzengeld is ook minstens $400.000 waard.

Als je in een vorige ronde wordt verslagen, ga je nog steeds niet met lege handen weg. Zo krijgt de halve finalist bijvoorbeeld 90 punten en de kwartfinalist 45 punten.

In het algemeen is de competitie in deze toernooien veel hoger, dus sommige spelers moeten zich eerst kwalificeren. Daar worden dan na één of twee wedstrijden de beste spelers bepaald. Afhankelijk van het toernooi bepaalt de organisator 28, 32 of 48 inschrijvingen in de hoofdloting.

De winnaar van een ATP Tour 500 toernooi krijgt twee keer zoveel punten als in een 250-tal evenementen. De wereldranglijstpunten van de andere ronden worden op dezelfde manier aangepast.

Bovendien krijgen de spelers 10 wereldranglijstpunten voor elke gewonnen wedstrijd in de kwalificatieronde. De hoofdattractie bestaat uit 32 of 48 spelers. Financieel gezien is er een prijzengeld van ongeveer $500.000.

Momenteel bestaat de ATP Tour 500 uit 13 toernooien op verschillende continenten. Dit aantal kan variëren afhankelijk van het jaar, omdat het ATP nieuwe toernooien kan toevoegen of bestaande toernooien uit de serie kan verwijderen.

Nog exclusiever zijn de toernooien van de ATP World Tour Masters 1000, met slechts negen Masters toernooien per seizoen. Vier daarvan worden gehouden in Noord-Amerika, vier in Europa en één in Azië.

In deze toernooien strijden maximaal 96 spelers tegen elkaar in het begin. In een periode van 7-10 dagen wordt de winnaar bepaald. Aan het eind ontvangt de winnaar 1000 punten en meer dan $1.000.000 aan prijzengeld.

De ATP-finales, voorheen de Tennis Masters Cup, worden aan het einde van elk herenseizoen gehouden. In het algemeen zijn ze het belangrijkste evenement van de ATP Tour. Dit toernooi wordt altijd in november in Londen gehouden.

Op dit laatste toernooi komen de acht beste tennissers van het seizoen samen. In de eerste stap worden de spelers in twee groepen verdeeld. Daarna worden de twee beste spelers uit elke groep gekozen uit de vier spelers. Deze gaan dan door naar de halve finale, waar ze de twee winnaars van de andere groep ontmoeten.

Tot slot kan de winnaar zich verheugen op 1500 rangschikkingspunten plus een bonus van $1.500.000.

De meest bekende tennistoernooien zijn waarschijnlijk de Grand Slams. Bij deze toernooien is de ITF weer verantwoordelijk voor de organisatie ervan. In principe onderscheiden we vier Grand Slam-toernooien op het gebied van tennis:

• Australian Open
• Frans Open (Roland Garros)
• Wimbledon
• US Open

Deze Grand Slams overtreffen de andere toernooien in bijna elk opzicht. Het zijn veruit de meest prestigieuze en grootste toernooien in de tenniswereld. Alleen al de belangrijkste trekking bevat 128 spelers. Spelers die niet direct naar de grote trekking gaan, moeten drie kwalificatierondes doorlopen.

Grand Slams duren in totaal twee weken, wat ook een record is voor het langste tennistoernooi. In dit geval is het prijzengeld voor de winnaar $3.500.000. Hij stijgt ook op de wereldranglijst met 2000 punten.

De Davis Cup wordt beschouwd als de belangrijkste teamcompetitie in het tennis. De International Tennis Federation is hier ook bij betrokken. In principe strijden 16 nationale teams tegen elkaar in deze competitie om de beker te winnen.

De landen spelen vijf rubbers per wedstrijd. Om precies te zijn, dat betekent vier singles en twee doubles. Het team dat eerst drie rubbers wint, gaat dan één ronde vooruit.

Het bijzondere aan de Davis Cup is dat deze over een zeer lange periode, namelijk enkele maanden, wordt gespeeld. Uiteindelijk vindt de finale eind november plaats. Een andere uitzondering is dat er bij dit toernooi geen wereldranglijstpunten worden uitgedeeld.

In het algemeen is de weg naar de top van de wereld in het vrouwentennis vergelijkbaar met die in het mannentennis. Er zijn ook acht categorieën waarin alle tennistoernooien kunnen worden onderverdeeld.

Het grote verschil met de mannentoernooien is dat in dit geval niet het ATP maar de Women’s Tennis Association (WTA) verantwoordelijk is voor de organisatie en controle van de toernooien. Naast de WTA speelt de ITF ook een grote rol in sommige toernooiformaten.

Als een vrouwelijke tennisser besluit om een professionele carrière na te streven, is de meest gebruikelijke manier om de eerste toernooien op de Women’s World Tour te spelen. Deze serie toernooien wordt georganiseerd door de ITF. In principe is de serie de tegenhanger van de Future Tour in het enkelspel voor mannen.

De Women’s World Tour geeft de speler dus de kans om stap voor stap het puntenaccount voor de wereldranglijst op te bouwen. In het algemeen zijn er tot 150 punten mogelijk in hoogwaardige toernooien. Daarnaast is er ook prijzengeld, dat kan oplopen tot $100.000. Het niveau van het spel is echter al vrij hoog.

Een stap boven de ITF Women’s World Tour is de WTA Challenger Series. Het wordt ook wel “WTA 125K” genoemd omdat het prijzengeld van de toernooien $125.000 is.

Afhankelijk van het toernooi bestaat de hoofdattributie uit 32 of 48 spelers. Daarnaast wordt er voor aanvang van het toernooi een kwalificatie van twee ronden gespeeld. WTA Challenger toernooien duren meestal 7 dagen. De tennisser die in de finale wint, gaat met 160 punten omhoog in het klassement.

Op de WTA Premier Tournaments worden meer punten toegekend dan in de Challenger Series. In het beste geval zijn er 470 wereldranglijstpunten beschikbaar. In totaal houdt de WTA twaalf Premier Tournaments per jaar. Gemiddeld ontvangt de winnaar een prijzengeld van $250.000.

Bij de Premier 5 toernooien maakt het puntensysteem van de WTA een grote sprong. Om precies te zijn, de winnaar krijgt 900 punten. Daarbovenop komt een bonus van minstens $500.000. Op dit moment worden er echter maar vijf van dit soort toernooien gehouden. Vandaar de naam “Premier 5”.

De WTA beoordeelt haar Premier Mandatory toernooien nog hoger. Op dit evenement is een hele 1000 rangschikkingspunten mogelijk. Daarnaast ontvangt de winnaar een prijzengeld van $1.500.000. De WTA Premier Mandatory Tournaments zijn beperkt tot slechts vier per seizoen.

Verreweg het belangrijkste toernooi in het vrouwentennis is de WTA Finale, ook wel bekend als de WTA Tour Championships. Aan het einde van elk tennisseizoen nodigt de WTA de acht beste spelers van het jaar uit in Shenzhen, waar het toernooi wordt gehouden.

In tegenstelling tot de andere WTA-toernooien, strijden de spelers in eerste instantie in een round-robin systeem. Dit betekent dat er twee groepen van elk vier spelers worden gevormd. Elke speler speelt dan drie wedstrijden tegen de andere deelnemers.

Tot slot bereiken de twee beste spelers van de groep de halve finale. De finalisten en vervolgens de winnaar worden bepaald. Naast het prijzengeld van meer dan $4.000.000 kan zij tot 1500 punten verzamelen.

Bij de Grand Slam toernooien zijn er weer veel parallellen met het herentennis. Aan de ene kant beginnen zowel de dames als de heren op hetzelfde moment aan het toernooi. Dit geldt voor alle vier de Grand Slam toernooien: Australian Open, French Open, Wimbledon en US Open.

Het tweede gemeenschappelijke kenmerk is dat de ITF de hoofdattractie vult met 128 spelers. Er zijn dus drie kwalificatierondes voor lager gerangschikte spelers.

Een ander bijzonder kenmerk is dat zowel vrouwen als mannen hetzelfde aantal punten krijgen en hetzelfde prijzengeld voor de overwinning. Concreet betekent dit 2000 punten en $3.500.000.

De grootste tenniscompetitie voor nationale teams in het vrouwentennis is de Fed Cup. De huidige naam is een afkorting van de voormalige “Fed Cup”. Net als bij de Grand Slams organiseert de ITF dit complete toernooi.

In het algemeen kan de Fed Cup gezien worden als een tegenhanger van de Davis Cup voor mannen. In totaal strijden teams uit 16 verschillende landen tegen elkaar.

In het begin van de Fed Cup is er een kwalificatie waarbij het aantal teams wordt teruggebracht tot acht. In de voorronde strijden deze teams vervolgens voor een plaats in de halve finale en vervolgens voor de finale. De tijdspanne van de kwalificatie tot aan de finale is ongeveer drie maanden.

Net als bij het enkelspel voor de heren kent de ITF geen wereldranglijstpunten toe voor de Fed Cup-deelnames en wint ze.