Zasady gry w tenisa wyjaśnione w prosty sposób

Zbiór zasad jest w tenisie dość obszerny. Tworzy on podstawową strukturę, na której zbudowany jest każdy mecz tenisowy. Reguły zapewniają przede wszystkim, że wszystkie możliwe sytuacje i scenariusze na korcie są wyjaśnione. Dzięki temu zawodnicy wiedzą, jak zachować się w danym momencie.

Niestety, większość reguł tenisowych jest stosunkowo skomplikowana w swojej wymowie, co sprawia, że trudno je zrozumieć. Często pojawia się też wiele twyrażeń technicznych, których znaczenie nie jest znane na pierwszy rzut oka. Początkującemu nie jest łatwo odnaleźć się w tym gąszczu przepisów.

Doskonale wiemy, jak bardzo jest to uciążliwe. Kiedy zaczynaliśmy grać w tenisa, musieliśmy sami nauczyć się wszystkich zasad. Dlatego też, usiedliśmy razem i stworzyliśmy prosty przegląd wszystkich zasad, które są naprawdę ważne dla podstawowego zrozumienia. Oszczędza to godziny czytania stron tekstu i daje więcej czasu na grę w tenisa w praktyce.

1. Zawodnicy
2. Cel gry
3. Przygotowanie
4. Start
5. Punktacja

Ogólnie rzecz biorąc, tenis jest grą rozgrywaną przez więcej niż jednego gracza. Istnieją dwie różne możliwości co do liczby graczy.

Najbardziej znaną odmianą gry jest gra singlowa. W tym meczu jeden gracz rywalizuje z drugim. Oprócz singla jest jeszcze debel. W tym przypadku na korcie znajduje się czterech zawodników, którzy grają przeciwko sobie w dwuosobowych zespołach.

Tutaj rozróżniamy jeszcze debel mężczyzn, debel kobiet i debel mieszany. W deblu mieszanym obie pary deblowe składają się z jednego mężczyzny i jednej kobiety

Ogólnie rzecz biorąc, celem gry jest pokonanie przeciwnika poprzez wygranie większej ilości setów. Aby wyłonić wyraźnego zwycięzcę, maksymalna liczba rozegranych setów jest więc nieparzysta.

W tenisie, najczęściej używanym trybem gry jest format “best-of-three”. W tym trybie gracz, który jako pierwszy wygra dwa sety, wygrywa cały mecz. Na przykład, mecz może zakończyć się wynikiem 2-0 w setach dla jednego zawodnika. W przypadku remisu (1-1), rozgrywany jest jeden decydujący set. W tym przypadku maksymalny dystans wynosi trzy sety.

Tryb “best-of-five” jest używany tylko w męskich singlach podczas turniejów Wielkiego Szlema. Mecze te są często znacznie dłuższe, ponieważ zwycięzca potrzebuje trzech wygranych setów. Oznacza to, że można wtedy rozegrać do pięciu setów.

Przed rozpoczęciem meczu należy najpierw ustalić, który z zawodników rozpocznie serwowanie w pierwszym gemie. W większości przypadków odbywa się to poprzez rzut monetą.

Ale można też obrócić rakietę na ziemi i sprawdzić, czy logo na korku jest skierowane w górę czy w dół. Zwycięzca losowania może następnie wybrać jedno z dwóch kryteriów.

Może zdecydować, czy chce serwować jako pierwszy, czy jako return. Zamiast tego może również wybrać stronę kortu, po której będzie grał w pierwszym gemie serwisowym. Gracz przeciwny podejmuje decyzję na podstawie niewybranego kryterium.

Po ustaleniu, kto serwuje pierwszy, obaj zawodnicy mają pięć minut na rozgrzewkę i przygotowanie się do meczu.

Zasadniczo gra zaczyna się od rajdu. Każdy rajd zaczyna się od serwu. Pierwszy serw jest zawsze z prawej strony. Stoisz w oznaczonym na żółto polu przed linią bazową. To pole jest ograniczone przez mentalnie przedłużony znak centrum i linii bocznej.

Teraz wymachujemy rakietą i próbujemy uderzyć piłkę tenisową po przekątnej w pole serwisowe przeciwnika. W zasadzie linie te należą również do kortu tenisowego. Jeżeli więc piłka dotknie linii, to serw jest ważny.

Jeśli piłka wpadnie w siatkę lub wyląduje poza boiskiem, można spróbować po raz drugi. Jeśli ta próba również się nie powiedzie, przeciwnik wygrywa rajd i zdobywa jeden punkt. Tego typu błąd nazywany jest “podwójnym błędem”.

Ważne jest, aby podczas serwu nie opuszczać żółtej strefy. Należy szczególnie uważać, aby nie nadepnąć na linię bazową. W przeciwnym razie popełnimy błąd stopy i nasze podanie będzie nieważne.

Kolejną zasadą, którą należy znać jest let-serwis. W tym przypadku zależy to od tego, czy piłka wyląduje w polu gry, czy poza boiskiem. Jeśli piłka wyląduje poza boiskiem, serw jest zazwyczaj błędny. Jeśli jednak piłka odbije się w polu serwisowym, serw jest powtarzany.

W poniższym przykładzie serwuje się zawsze na przemian z prawej i lewej strony. Teraz należy uderzyć piłkę po przekątnej w prawo, w drugie pole serwisowe.

Następnie rozgrywasz punkt. Przy trzecim gemie, wracasz na prawą stronę. Czwarty rajd rozpoczyna się z lewej strony, itd. Zasadniczo gra się tak długo, aż jeden z graczy będzie miał wystarczająco dużo punktów, aby wygrać mecz serwisowy.

Ogólnie rzecz biorąc, system punktacji w tenisie wykorzystuje trzy różne jednostki. Jak opisano powyżej, mecz jest podzielony na kilka setów. Sety składają się z wielu następujących po sobie gemów serwisowych. Te gemy serwisowe są dalej dzielone na pojedyncze punkty.

Punkt reprezentuje najmniejszą jednostkę punktową w tenisie. Jest on przyznawany zwycięzcy danego rajdu. Po prawidłowym podaniu, Ty i Twój przeciwnik macie za zadanie wbić piłkę tenisową na obowiązujący kort.

Kort ten jest ograniczony z obu stron przez siatkę, dwie linie boczne i linię bazową.

W deblu kort tenisowy rozszerza się o zewnętrzne linie boczne.

Rajd trwa do momentu, w którym jedno z was nie jest w stanie wprowadzić piłki z powrotem na boisko przeciwnika. Więc wygrywasz punkt, jeżeli

• Twój przeciwnik uderzy piłkę w siatkę,
• Twój przeciwnik uderza piłkę poza boisko,
• lub piłka odbije się więcej niż raz po stronie przeciwnika.

Each service game consists of a series of points played. Simply said, you need four points to win a service game. But we count these points using a different system:
Każda gra serwisowa składa się z serii rozgrywanych punktów. Mówiąc prościej, potrzebujesz czterech punktów, aby wygrać mecz serwisowy. Ale my liczymy te punkty używając innego systemu:

• Nie rozegrano punktu: 0-0
• 1. punkt wygrany: 15-0
• 2. punkt zdobyty: 30-0
• 3. punkt zdobyty: 40-0
• 4. punkt zdobyty: Mecz

W tym systemie, wynik serwera jest zawsze podawany jako pierwszy. Na przykład, jeśli jesteś serwującym i masz dwa punkty, a twój przeciwnik ma tylko jeden, wynik wynosi 30-15, ale jeśli twój przeciwnik ma dwa punkty, a ty tylko jeden, wynik wynosi 15-30.

Zauważ jednak, że aby wygrać mecz serwisowy, musisz mieć przewagę przynajmniej dwóch punktów. Ten szczególny przypadek ma miejsce, gdy obaj mają po trzy punkty, a wynik wynosi 40-40. Taki wynik nazywany jest “deuce”. W tym przypadku potrzebne są dwa punkty z rzędu, aby wygrać mecz.

Jeśli wygrasz kolejny punkt przy własnym podaniu, masz tak zwaną “przewagę”. Oznacza to, że od wygrania meczu dzieli Cię tylko jeden punkt. Wynik nazywany jest teraz “ad in”.

Jeśli Twój przeciwnik ma przewagę, wynik nazywany jest “ad out”. Jeżeli zawodnik przegra następny gem z przewagą własnego gema, gra wraca do stanu “deuce”.

Po wygraniu przez gracza serwisu, serwujący staje się returnującym i na odwrót. W ten sposób serwujesz na zmianę z przeciwnikiem. Dodatkowo, zmieniasz stronę po każdym nieparzystym gemie serwisowym. Oznacza to, że zmieniasz stronę po 1., 3., 5., 7. itd. gemie serwisowym.

Set jest wynikiem kilku następujących po sobie gemów serwisowych. Generalnie potrzebujesz 6 wygranych gemów serwisowych, aby wygrać seta. Na przykład, jeżeli wygrasz 6 gemów, a Twój przeciwnik tylko 2, to set wygrywany jest 6-2 dla Ciebie.

Dodatkowo, musisz mieć przewagę przynajmniej 2 gemów nad przeciwnikiem. Czasami nie jest możliwe utrzymanie tej przewagi. Istnieją pewne specjalne zasady w tym zakresie.

Jeśli ty i twój przeciwnik wygracie po 5 gemów, wynik wynosi 5-5. W tej konstelacji set może zostać rozstrzygnięty, jeśli jeden z was wygra 2 następne gemy serwisowe. Wtedy set rozstrzyga się 7-5 dla respawnującego się zwycięzcy.

Przy wyniku 6-6 rozgrywany jest tak zwany “tiebreak”. Jest to specjalne zagranie serwisowe, w którym potrzeba 7 punktów, aby wygrać tiebreaka, a tym samym seta. Punkty nie są jednak liczone za pomocą 15, 30 i 40, lecz za pomocą normalnych liczb 1, 2, 3 itd.

Zasadniczo zawodnik, który był returnującym w meczu przed tiebreakiem, zaczyna serwować teraz. Na przykład, jeśli przeciwnik zakończył swojego gema serwisowego przy stanie 6-6, w tiebreaku zaczynamy od własnego podania. Po pierwszym punkcie następuje zmiana serwującego.

W tym przypadku Twój przeciwnik będzie serwował przez dwa kolejne punkty. Następnie Ty otrzymujesz dwa podania, potem znów Twój przeciwnik i tak dalej. Zmiana serwu następuje po pierwszym punkcie w odległości dwóch punktów.

Ponadto po każdych 6 rozegranych punktach następuje zmiana stron. Podczas zmiany stron nie ma przerwy. Kontynuujecie grę do momentu zdobycia przez jednego z Was 7 punktów. Różnica dwóch punktów jest tu również istotna. Na przykład, wynik 7-7 oznacza, że gra toczy się przynajmniej do 9 punktów.

Gdy tiebreaker zostanie rozstrzygnięty, zapisuje się go jako 7-6 dla zwycięzcy. Wynik przegranego jest zawsze podawany w nawiasie. Jeśli wygrałeś tiebreak z 7-4 punktami, wynik jest zapisywany jako 7-6 (4).

Specjalną odmianą normalnego tiebreaka jest “tiebreak meczowy”. Jedyną różnicą w stosunku do standardowego wariantu jest to, że do wygrania tiebreaka meczowego potrzeba 10 punktów, a nie 7.

Na poziomie międzynarodowym jest on stosowany głównie w deblu, tzn. w deblu męskim, damskim i mieszanym. W przypadku remisu w setach, nie rozgrywa się pełnego seta decydującego, a jedynie tiebreak meczowy. Głównym powodem wprowadzenia tego tiebreaka było znaczne skrócenie czasu gry.

Ogólnie rzecz biorąc, w piątym secie męskiego singla na turniejach Wielkiego Szlema zdarzają się wyjątki.

W Australian Open, przy wyniku 6-6, nie gra się normalnego tiebreaka do 7, ale tiebreaka meczowego do 10 punktów.

French Open jest jedynym z czterech turniejów, w którym nie ma tiebreaka. Zamiast tego konieczna jest przewaga co najmniej dwóch gemów serwisowych.

W Wimbledonie tiebreak odbywa się przy wyniku 12-12, ale zazwyczaj rozgrywany jest do 7 punktów.

W US Open temat ten jest stosunkowo prosty. Podobnie jak w pozostałych setach, tiebreakera stosuje się przy stanie 6-6 i gra się do 7 punktów.

Przy częściowo nowych zasadach, chciałoby się ograniczyć mecze do określonego limitu czasowego i w ten sposób chronić zawodników. Wtedy znane mecze maratońskie, takie jak najdłuższy mecz tenisowy pomiędzy Johnem Isnerem i Nicolasem Mahutem, nie będą już możliwe.